Ελευσίνα_Αναφορά στις Αόρατες Πόλεις του Καλβίνο_Μια υποθετική Συνέχεια Αφήγησης... | Κίτσου, Κυριακοπούλου, Πιτσικάκης

ΕΛΕΥΣΙΝΑ | ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΙΣ ΑΟΡΑΤΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΟΥ ΙΤΑΛΟ ΚΑΛΒΙΝΟ | ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΤΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΑΦΗΓΗΣΗΣ...

Από τις πόλεις που έχουν δει τα μάτια μου υπάρχει μια ακόμα που ρίζωσε στη μνήμη μου και δε μου κάνει να φύγω χωρίς να σου την περιγράψω κι αυτή. Έλεγα να την παραλείψω, γιατί μετά από τις διηγήσεις που άκουσες, δε θα κατόρθωνε να κρατήσει το ενδιαφέρον σου ζωντανό για πολλή ώρα. Όχι γιατί δεν έχει αξία. Μα γιατί δεν είναι από τις ιδανικές πόλεις που η μορφή τους κινείται γύρω από μια μόνο ιδέα και η περιγραφή τους μπορεί να γεννήσει μια αφήγηση με πληρότητα και συνοχή ως προς το χρώμα των εντυπώσεων που προκαλεί. Τη θυμάμαι με ένα συναίσθημα αβεβαιότητας ως προς τον χαρακτήρα που ενσαρκώνει και για να ξεπεράσω τη δοκιμασία της περιγραφής της, θα χρησιμοποιήσω μερικές πόλεις για τις οποίες σου έχω ήδη μιλήσει, που μοιράζονται γνωρίσματα μαζί της αλλά εκείνη δε μοιάζει με καμία από αυτές εξ ολοκλήρου, έτσι που να μπορώ να τις αντιστοιχίσω ή να πω ότι υπάρχει ένας τύπος στον οποίο και οι δυο ανήκουν.

Σε μια πεδιάδα ανάμεσα σε τρία βουνά, στην όχθη μιας κλειστής θάλασσας είναι χτισμένη η Ελευσίνα. Πόλη που, αν τη δεις από μακριά, νομίζεις πως πήρε τη σημερινή της μορφή καθώς γίγαντες και νάνοι πάλευαν να κερδίσουν χώρο πάνω στην ίδια γη. Όταν την πλησιάσεις βρίσκεσαι σε ένα μείγμα από συνοικίες, φουγάρα, καλύβες, δεξαμενές, λόφους, λεωφόρους, γερανούς, εργοστάσια, ερείπια, χωματερές, λιμάνια, ναυάγια, τάνκερ, αγωγούς, αρχαίους ναούς, γλυπτά και καταλαβαίνεις πως αυτό που βλέπεις είναι το αποτέλεσμα μιας πληγής πάνω στην πόλη και πάνω στη γη, που σώζονται αρτιμελείς σε παλιές φωτογραφίες, σε αρχαιολογικές έρευνες και στις ιστορίες που σου λένε οι ντόπιοι όπως γίνεται και στη Μαυριλία, την πόλη που οι κάτοικοί της νοσταλγούν τη χαμένη της μορφή.

Και αργότερα καταλαβαίνεις ότι, όπως συμβαίνει και στη Ζαΐρα, την πόλη που ποτίζεται από αναμνήσεις και φουσκώνει σαν σφουγγάρι, στη σημερινή εικόνα της Ελευσίνας είναι γραμμένη με κεφαλαία όλη της η ιστορία και αν ξέρεις να τη διαβάσεις μπορείς να βουτήξεις στη θάλασσα του χρόνου και να αρχίσεις να βυθίζεσαι εκεί όπου οι άνθρωποι κρύβονται στα σπίτια τους για να προφυλαχτούν από την πέτρινη βροχή και όταν πέφτει η σκόνη το τοπίο δεν είναι πια όπως πριν, εκεί όπου ένα πλοίο περνά και φέρνει μια καινούρια πόλη και ακόμη βαθύτερα στο σκοτεινό βυθό της, εκεί όπου θολώνουν τα όρια μεταξύ μύθου και ιστορίας και τα γεγονότα μεταμορφώνονται σε αφηγήσεις για θεούς και τιτάνες που συγκρούονται διεκδικώντας την κυριαρχία του κόσμου.

Αλλά και αυτοί που δε νοιάζονται να διαβάσουν τις εικόνες αλλά τους φτάνει να τις κοιτούν για να χορταίνουν τα μάτια τους, θυμούνται την Ελευσίνα σαν να επρόκειτο για

τη Ζόρα, την πόλη που σου μένει στη μνήμη χάρη στην ακολουθία με την οποία παρουσιάζονται οι μορφές της μπροστά σου όταν την περπατάς. Γιατί χωρίς η πόλη να έχει να επιδείξει ομορφιές, αλλά μάλλον ασχήμιες, είναι οι διακυμάνσεις του μεγέθους, η εναλλαγή του τοπίου και η σύγκρουση διαφορετικών πραγμάτων που κάνει έναν περίπατο στην πόλη, να εμφανίζει συνέχεια κάτι καινούριο που έχει τόσο παράξενη σχέση με το προηγούμενο, και είναι αδύνατο αυτή η διαδοχή των εικόνων να μη σου μείνει στη μνήμη.

Όμως όση ώρα ασχολούμαι με την Ελευσίνα και σου την περιγράφω παραστατικά σαν να διηγούμαι μια ιστορία που πρέπει να κρατήσει τον ακροατή ξύπνιο, νιώθω ενοχή και ευθύνη απέναντι στους ντόπιους. Την ίδια ενοχή που πρέπει να νιώθουν και οι θεατές της Ειρήνης, της πόλης που τα δεινά της σε προσελκύουν να την παρατηρείς και να τη συζητάς, ενώ δε θα ήθελες με τίποτα να είσαι παγιδευμένος μέσα της. Γιατί, όπως κι αυτοί, έτσι κι εμείς τώρα μιλάμε για την Ελευσίνα και την εξετάζουμε με ενδιαφέρον σαν ένα παράξενο θέαμα, σαν ένα τερατόμορφο πλάσμα που το περιεργαζόμαστε με ενδιαφέρον, ίσως από συμπόνια, ίσως από αγάπη για τη γνώση, αλλά μάλλον από ανία, αφού τόσα έχουν δει τα μάτια μας που δύσκολα ικανοποιείται σήμερα η λαίμαργη περιέργειά μας.

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ 8Α | 2016 - 21017 

ΕΛΕΥΣΙΝΑ_2 τόποι Μετάβασης / 1 τόπος Επανάκτησης 

ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ: ΒΟΖΑΝΗ Α.

ΕΠΙΚ. ΔΙΔ. ΕΡΓΟ: ΔΙΑΛΕΙΣΜΑΣ Ξ., ΠΑΣΣΙΑ Γ.

ΣΠΟΥΔ. ΟΜΑΔΑ: ΚΙΤΣΟΥ Σ. | ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Ι. | ΠΙΤΣΙΚΑΚΗΣ Γ.